The Most Beautiful Sounds Next to Silence

Twórczość tej szwajcarskiej grupy to przede wszystkim ekscentryczne projekty, oparte na minimalistycznych motywach rytmicznych i muzycznych rytuałach (koncerty, a właściwie performance’y, w specjalnie dopasowanej scenerii, zabawa światłem, specyficzne ustawienie muzyków na scenie, w ścisłym kole na środku). Zwieńczeniem konwencji muzyków – eksperymentatorów jest seria trzech, 36 godzinnych koncertów, które zespół wykonał w latach 2000-2002. Mobile istnieje od blisko 20 lat, jednak stoi wyraźnie w cieniu drugiego projektu Nika Bärtscha – Ronin. Muzyka Ronin jest łatwiejsza do zdefiniowania, oparta na jazzowej fakturze, bardziej zharmonizowana i motywiczna. Mobile natomiast to zespół, który bez żadnych konwencjonalnych barier spełnia wizję muzyki rytualnej, wyznawaną przez Nika Bärtscha.

​

Na swoim najnowszym albumie „Continuum”, Mobile daje pokłon prostym motywom rytmicznym. Zapetlając je, muzycy tworzą materiał minimalistyczny, który wprowadza w trans. Kompozycje Nika Bärtscha oparte są na nieskomplikowanych motywach ostinatowych, nie znaczy to jednak że muzyka Mobile jest przewidywalna. Nakładające się na siebie polirytmie trzymają w napięciu, są bardzo mistyczne. Nik Bärtsch o utworach zebranych na „Continuum” zwykł mawiać „muzyka rytualna”. Nie ma w tym przesady. Płyta jest nie tylko ciekawym materiałem dźwiękowym; również ustawienie utworów na płycie przywodzi na myśl muzyczną ceremonię. „Continuum” to zestaw ośmiu modułów, poukładanych w sensowną całość: moduły zrytmizowane i żywiołowe z głównym motywem granym przez klarnet basowy, przeplatają się z intymnymi, wykonywanymi zaledwie przez fortepian i perkusyjne miotełki. Nadaje to optymalnego zróżnicowania, materiałowi, który przez swoją jednostajność, z założenia ma stać się rozpoznawalny.

​

Album Continuum nagrany został z zespołowym trzonem Nika Bärtscha (perkusista Kaspar Rast, klarnecista basowy Sha – obaj grają również w Ronin), a także z Nicolasem Stockerem na drugiej perkusji, i co najważniejsze - z kwintetem smyczkowym. Zestawienie klasyków z minimalistyczną sekcją rytmiczną i ostinatowymi motywami fortepianowymi nadaje „Continuum” pewnej teatralności i pogłębia mistycyzm całego projektu.

Muzyka Mobile, zaprezentowana na „Continuum” jest nie tylko ciekawym pomysłem zastosowania linearnego rytmu, jako głównego motywu  w muzyce akustycznej. To projekt zdecydowanie kontemplacyjny, nieco mroczny, z pewnością bardzo rozwojowy i warty uwagi słuchacza znudzonego muzyką konwencjonalną.

(https://www.jazzarium.pl)