The Most Beautiful Sounds Next to Silence

Jedna z najciekawszych i najbardziej zaskakujących płyt, jakich ostatnio słuchałem. Michael Mantler – trębacz, kompozytor i lider aktywny na jazzowej scenie od lat 60. – zaproponował utwór na dwóch wykonawców. Zgrabnie połączył muzykę improwizowaną z elementami technik kompozytorskich XX wieku.
„For Two” nawiązuje niejako do Trzeciego Nurtu, kierunku, w którym próbowano scalić spontaniczność free jazzu z klasyczną awangardą. Mantler ma wszelkie atrybuty, by komponować podobne utwory – klasyczne wykształcenie (Akademia Muzyczna w Wiedniu) oraz współpracę z czołówką amerykańskiej sceny free.
„For Two” to osiemnaście krótkich epizodów na fortepian i gitarę elektryczną. Mantler wykorzystał tu szereg możliwości, jakie daje kameralny skład oraz różne pomysły fakturalne (odcinki quasi-punktualistyczne, polifonia) i kolorystyczne (zróżnicowane brzmienia gitary). Utwory wyróżniają się lapidarną formą i swobodną harmonią, choć trudno uznać tę muzykę za atonalną. Nie znając partytury, nie sposób mówić o detalach technicznych, a nawet o proporcjach między partiami zapisanymi a improwizowanymi. Całości słucha się znakomicie. „For Two” to muzyka o nieprzewidywalnej narracji i świetnym wykonaniu. Brawa dla gitarzysty Bjarne’a Roupé i pianisty Pera Salo. Album z pewnością zaspokoi gusta wytrawnych fanów.

(https://hi-fi.com.pl)