Tõnu Kaljuste Conductor
Tõnu Kaljuste Conductor
Według oceny krytyka muzycznego Thoma Jurka muzyka zawarta na tym albumie to może nieco jeszcze surowa ale pełna inwencji mieszanka post-bopu, fusion i jazzu awangardowego. Następna płyta - nagrana w identycznym składzie - posiada już całkowicie odmienne brzmienie.
Na "Afric Pepperbird" sekcja rytmiczna jest raczej konserwatywna i trzyma się post-bopowej tradycji, ale saksofon Garbarka i częściowo też gitara Rypdala czynią wycieczki w stronę fusion i awangardy. W rezultacie albumowi brak nieco spójności, za to mamy momenty grania surowego, może niedpracowanego ale eksplozyjnego - Grabarek jest tutaj o wiele bardziej agresywny niż na następnych, nagranych już dla ECM płytach. W grze saksofonisty słychać nadal Coltrane'a, a Christensen i Terje Rypdal wnoszą cięższe, bardziej rockowe elementy, od jazz-rocka do rockowego jamu. Jest to eklektyczna i raczej niespotykana na późniejszych albumach Garbarka mieszanka.